Posted on maart 27, 2023 by Elise de Boer -
Het onderbeen bestaat uit twee beenderen, het scheenbeen aan de binnen-voorzijde en het kuitbeen aan de zij-achterkant. De twee beenderen worden verbonden door een sterke bindweefselplaat. Onderaan vormen het scheenbeen en het kuitbeen de benige onderdelen van respectievelijk binnen en buitenenkel. De beenderen worden omhuld door een dun beenvlies, dat goed doorbloed is en zeer gevoelig. Denk maar eens aan een stoot tegen de schenen, wat erg gevoelig is.
Aan het onderbeen ontspringen een aantal spieren. De diepe kuitspier, de achterste scheenbeenspier en de lange teenbuigspier zijn de belangrijkste.
Al deze genoemde spieren spelen een rol bij Shin-Splints, waarbij sprake is van irritatie van het beenvlies op de plaats van de aanhechting van de genoemde spieren aan het bot. Hierbij kan het ook gaan om een ontstekingsreactie.Het ontstaat vaak bij loop-sporten waarbij de voet teveel naar binnen beweegt(overpronatie). Dit kan komen door verkeerd schoeisel, verkeerde voetstand of voet afwikkeling.
De voornaamste klacht is pijn en wordt meestal gevoeld op de onderste helft van het scheenbeen aan de binnenzijde. De pijn kan ook lager, tot aan de binnenenkel, worden gevoeld. Of hoger, zelfs tot aan de knie.
De pijn is scherp van karakter, en er worden ‘steken’ aangegeven. Bij heviger klachten wordt het als ‘stokslagen’ aangegeven. Dan is de loper duidelijk te lang met de klachten doorgelopen. De pijn wordt gevoeld bij de landing en ook wel bij de afzet. Soms is het voelbaar bij het hurken. Aanraking geeft veel pijn, bv als de benen over elkaar worden gelegd. De pijn kan heviger worden bij een lager looptempo. Bovendien geeft een lager looptempo meer klachten. Afhankelijk van de ernst van de klachten kan met hardlopen worden doorgegaan. Vaak is de pijn daar echter te hevig voor. Ondanks een rustperiode komen de klachten meestal weer terug als geen aanvullende behandeling wordt ingesteld. Een enkele keer kan er sprake zijn van een licht oppervlakkige zwelling ter plaatse van de pijn en wordt er door de loper een ‘strengetje’ gevoeld.
Een podotherapeut houdt met alle facetten van het probleem rekening. Niet alleen alledaagse activiteiten worden besproken, maar ook zeker sportspecifieke aspecten. Vanwege de veelzijdigheid van het probleem zijn er verschillende therapieën mogelijk, men moet denken aan sportinlegzolen, schoenadvies, tijdelijke ontlasting (zool) in combinatie met fysiotherapie, loopadvies etc.
Posted on maart 27, 2023 by Elise de Boer -
Ischias is een irritatie of ontsteking van de grote zenuw, nervus ischiadicus, die van de lage rug via de heup naar de voet loopt. Ischias wordt veroorzaakt door een directe druk op deze zenuw, bijvoorbeeld door versmalling van de tussenwervelschijf waardoor de tussenwervel verschuift. De zenuw komt in de knel. Het is afhankelijk van de druk op de zenuw in hoeverre u hiervan hinder ondervindt.
Vaak worden de problemen veroorzaakt door een veranderde functie of stand van de lage rug, het bekken of het been. Irritatie en uiteindelijk ontsteking van de ischias-zenuw is vaak te wijten aan overbelasting van de onderrug, problemen met wervels of tussenwervelschijven, artrose (slijtage), (bot)ziekten en artritis (gewrichtsontsteking) in de lage rug en het bekken.
Naast deze aandoeningen van de wervelkolom kan ischias ook veroorzaakt worden door bovenmatige inspanning, overgewicht en slechte conditie of houding.
Kenmerkend zijn stekende of brandende zenuwpijn in de bil en uitstralende pijn in het been. De diagnose ischias en hernia worden vaak door elkaar gehaald. Dit komt omdat de klachten veel op elkaar kunnen lijken. Een gevolg van de pijn kan zijn dat de spieren in de rug verkrampen, doordat spieren zich extra inspannen om de rug als bescherming meer stevigheid te geven. Een langdurige verkramping van de rugspieren geeft echter ook weer pijnklachten. De rug voelt hard aan, is stijf en soms ontstaat zelfs een dwanghouding om de pijn te ontwijken.
Een podotherapeut kan onderzoeken of uw rugklachten een oorzaak hebben in een verkeerde voetstand, beenlengteverschil, afwijkingen in het looppatroon of dat het met uw schoeisel te maken heeft.
De podotherapeut kan u een gericht advies geven met betrekking tot de dagelijkse bezigheden of een passend schoenadvies. Daarnaast kan de podotherapeut middels een zooltherapie uw verkeerde voetstand corrigeren of, ingeval van een beenlengteverschil, dit opheffen.
Posted on maart 27, 2023 by Elise de Boer -
Bij een beenlengteverschil is het ene been langer dan het andere been. Er ontstaat hierdoor een bekkenscheefstand. Veel mensen hebben een beenlengteverschil zonder dat ze het zich beseffen, omdat ze geen klachten hebben.
Oorzaken
Mogelijk heeft u al jaren een beenlengte verschil, maar er nooit last van gehad. Door een zwangerschap/ bekkeninstabiliteit, trauma merkt u dat de klachten niet minderen. Door het beenlengtevercshil worden de klachten in stand gehouden.
Na een operatie waarbij bot of bindweefsel vervangen wordt, zoals een nieuwe heup of vervanging van de meniscusschijf kan ook een beenlengteverschil optreden. Dit levert veelal in een relatief korte tijd pijnklachten op, omdat van de ene dag op de andere het been langer is.
Het wordt ook regelmatig bij kinderen gezien, omdat de benen niet tegelijkertijd groeien. Wanneer er geen klachten zijn in de voeten, knieën, heupen of rug is een behandeling niet altijd noodzakelijk.
Door een beenlengteverschil kunnen er klachten ontstaan in het bewegingsapparaat. Hierbij kunt u denken aan voeten, knieën, heupen en (onder)rug. Dit hoeft echter niet zo te zijn.
Bij een relatief klein beenlengteverschil zal het lichaam zich hierop aanpassen. Afhankelijk van de grootte van het verschil tussen de benen en of iemand klachten heeft kan er gedacht worden aan een hakverhoging en/of een podotherapeutische zool.
Een podotherapeut zal u niet altijd adviseren om een hakverhoging/ podotherapeutische zool in de schoen te doen. Dit is afhankelijk van de benodigde hoogte. Tot maximaal 1-1,5 cm kan in een schoen geplaatst worden. Wanneer de compensatie van uw benen groter dan dit is, kan een schoenmaker onder de schoen een hakverhoging maken. Uw podotherapeut zal uw adviseren over de hoogte van de compensatie die een schoenmaker onder de schoen kan maken.
Het komt vaak voor dat er sprake is van een relatief beenlengte verschil. Dit betekend dat het lijkt alsof het ene been langer is dan het andere, echter is dit in werkelijkheid niet zo. De podotherapeut zal tijdens het onderzoek letten of bijv. het bekken wel goed beweegt en er niet 1 voet meer naar binnen zakt dan de andere. Wanneer dit het geval zou zijn moet dit probleem worden aangepakt en is een hakverhoging in veel gevallen niet nodig.
